zondag 31 juli 2011

Concert Ignace Michiels, Sint-Salvatorskathedraal, Brugge

Afgelopen vrijdagavond heb ik het concert van Ignace Michiels in de Sint-Salvatorskathedraal in Brugge bezocht. Bij binnenkomst keek ik wel even vreemd op. De kerk is wegens restauratie grotendeels niet toegankelijk en het Klais-orgel is niet bespeelbaar. Het gaat om een grootscheepse restauratie. Volgens iemand die ik na het concert sprak zal het Klais-orgel de komende 5 - 10 jaar niet klinken. Tot die tijd doet het tijdelijke orgel van Andriessen-Skrabl dienst. Dit orgel is aangeschaft door het West-Vlaamse provinciebestuur (voor een bedrag van € 250.000).

Omdat ik voor de combinatie Ignace Michiels - Klais-orgel was gekomen, was ik uiteraard licht teleurgesteld. Maar die teleurstelling verdween. Het concert van Michiels was fantastisch en Andriessen-Skrabl orgel klonk, zeker voor een tijdelijk orgel, niet verkeerd. Ik denk dat veel kerken dit orgel graag permanent zouden willen hebben. Natuurlijk kun je van alles opmerken over dit orgel. Bijvoorbeeld dat de klank klinkt op de één of andere manier te bescheiden klinkt. En: ik heb mooie klanken gehoord, maar ook wat dunne klanken die mij niet konden bekoren (in bijvoorbeeld Weinen, Klagen, Zorgen, Zagen van Liszt).

Overigens is de organist in de huidige situatie zichtbaar voor het publiek en is hij slechts een enkele meters verwijderd van de voorste rijen. Voor de gemiddelde orgelconcertbezoeker is het een absolute meerwaarde wanneer men de organist aan het werk kan zien!

Het programma:

Prelude en Fuga in e, BWV 548, Johann Sebastian Bach

Scherzo , opus 49 n°2, Marco Enrico Bossi


Sonate III, opus 65 n°3,
Felix Mendelssohn-Bartholdy
Con moto maestoso – Andante tranquillo

Toccata in f klein, William Ralph-Driffil

Variaties op ’ Weinen, Klagen, Sorgen, Zagen’, Franz Liszt

Trois Pièces, opus 29,
Gabriel Pierné
- Prélude
- Cantilène
- Scherzando

Feux Follets, Louis Vierne

Toccata uit Suite, opus 5, Maurice Duruflé



Toegift: Cantilène religieuse, Théodore Dubois


Wat opvalt is dat Michiels een enorm repertoire beheerst. Zijn techniek is fabuleus! Ik vind het altijd weer een enorme beleving om iemand te horen spelen die technisch zó goed is en daardoor de muziek volledig in controle heeft. De technische kwaliteiten van Michiels bleken bijvoorbeeld in het bijzonder bij de Toccata uit Suite, opus 5, Maurice Duruflé. Michiels koos een hoog tempo en hield dit tempo vol. Hij staat duidelijk boven de materie. Chapeau!

1 opmerking:

  1. Dag Matthijs,

    Dank voor je feedback. We proberen altijd ons uiterste best te doen. Tenslotte blijven we allen maar mensen. Dank voor je komst naar de kathedraal en hopelijk tot nog eens.
    Vele groeten, Ignace

    BeantwoordenVerwijderen